Secret Santa Swap España 2017 (II)

English

Sí, no habéis leído mal. 2017. Año y medio tarde porque sí, porque yo lo valgo. Para no perder la costumbre, vamos. :Þ

En Navidades de 2017 participé en un amigo invisible organizado organizado por Wendy, de Coser Cosas. Poco tiempo después publiqué el maravilloso paquete que me mandó Carmen desde Almería. Sin duda, fui la más afortunada de aquel intercambio secreto. ♥

Bodegón bucólico-navideño con duendes felices, ciervos, botones de madera y vegetación

Lo que todavía no había enseñado es el regalo que yo preparé para Claudia. Reconozco que trabajar a contrarreloj para una costurera que no conocía, sabiendo que no podría estar a la altura del resto de participantes porque no sé coser, ni podría ir tan rápida y holgada de tiempo como ellas al elegir otra técnica, fue una experiencia bastante estresante. Afortunadamente, después de muchos desvelos todo salió bien y el paquete fue enviado justo a tiempo para la fecha de entrega.

Los escasos materiales disponibles. Naturaleza muerta

Elegí hacer algo en punto de cruz porque no me daba tiempo a tejer algo "bueno", ya que soy muy lenta tejiendo. Tampoco conocía los gustos de la sorprendida (no teníamos nada de información sobre nuestra víctima) y no sabía si un chal, en caso de meter el turbo y no dormir en las siguientes semanas, sería de su agrado. Al final pensé que un alfiletero siempre es buen regalo para una costurera.

La idea era incluir también un colgante para las tijeras en forma de calcetín, pero no me dio tiempo.

Empezando a bordar

El patrón elegido fue el Sparkly Christmas Biscornu de Faby Reilly. Además de gustarme muchísimo (lo repetiría sin dudarlo con mejores materiales y tiempo de sobra para recrearme en la labor), la flor de Pascua es el motivo navideño que me parece el menos ajeno a nuestras costumbres, al contrario que renos, casitas de jengibre, papanoeles y demás. Yo siempre tengo una flor de Pascua en casa por Navidad. ;-)

Contorneando y deshaciendo

El desastre comenzó pronto cuando en la mercería no encontré ni las cuentas ni el hilo dorado. Fui bordando con los hilos de colores que ya tenía en casa para ir ganando tiempo. Una semana tardaron en traerme el hilo y tres en conseguirme las cuentas. Y la fecha tope a la vuelta de la esquina. Adivina, adivinanza quién tiene un gato en la panza ha cambiado de mercería habitual.

Entre las prisas y el estrés porque veía que no llegaba, no me di cuenta de que me estaba equivocando al contar los espacios y estaba bordando las piezas desplazadas. Hasta que no empecé a contornear las figuras y unirlas no vi que no me cuadraban los puntos... Tuve que deshacer y volver a empezar.

En bandeja

Finalmente recibí los materiales que faltaban y pude añadir los detalles dorados y coser las cuentas al alfiletero. Llegó el momento de unir las dos piezas de tela y darle esa forma tan curiosa que tienen los biscornus.

Cuál fue mi sorpresa al darme cuenta de que la tela de Aida que toda la vida había usado para hacer estas labores ¡se estaba deshilachando! No sé si corté la tela muy a ras o si tiré demasiado del hilo, o ambas cosas, pero después de varias semanas trabajando a contrarreloj (y en contra del personal de la mercería) mi trabajo se deshacía solo en mis manos. Nunca me había pasado nada igual.

Rellené el alfiletero y aseguré la costura como buenamente pude, cerrando agujeros y reforzando el punto con dos y hasta tres pasadas. Lo sentí en el alma por mi víctima, que no iba a poder tener un biscornu tan bien hecho como yo hubiera querido, y por mi amor propio, que iba a tener que rebajarse a entregar una pieza que hubiera repetido de buena gana de haber tenido tiempo. Al menos lo terminé.

Lección aprendida: a partir de ahora utilizaré lino.

Completé el paquete con algunas chucherías navideñas que al mismo tiempo fueran útiles: un panel para coser un calendario de Adviento, botones, tijeras, cintas y una postal, todo ello a buen recaudo dentro de una bolsita de arpillera. Espero que a pesar de todo le haya gustado.

Ensoñación al atardecer

Christmas Biscornu
Patrón: Sparkly Christmas Biscornu de Faby Reilly.
Tela: Aida de 18 hilos.
Hilo: Anchor Mouliné
  • 1 - blanco
  • 268 - verde oscuro
  • 300 - lamé dorado
  • sin etiqueta - rojo; rojo oscuro; amarillo oro
DMC
  • 954 - verde claro
  • 3848 - verde azulado
Tamaño: 10 x 10 x 3 cm.
Otros: cuentas doradas pequeñas y dos cuentas rojas grandes para el centro.

La publicación de hoy forma parte del proyecto Back to Blogger, una iniciativa puesta en marcha por mademoisellealex. El tema para el mes de mayo es la letra C. Podéis pinchar en el enlace para leer de qué va el tema y conocer al resto de participantes:


Por no tener que explicar ni recordar todas estas peripecias me había demorado tanto en publicar esta entrada, pero ahora que ya ha pasado tiempo suficiente ha llegado el momento de pasar página y cerrar este traumatizante capítulo. Ni que decir tiene que salí escarmentada y no he vuelto a participar en ningún intercambio secreto con fecha tope de entrega, a pesar de que la experiencia en general, una vez superado el escollo, fue bastante buena. Sin embargo, lo mejor para mi salud mental y para el perfecto acabado de mis labores es trabajar a mi pausado ritmo y sin sorpresas. ;-)

Hasta la próxima.

Yes, you haven't read wrong. 2017. One and a half year later because why not? I am worth it. :Þ

I joined a Secret Santa Swap in 2017 hosted by Wendy, from Coser Cosas. After Christmas, I posted about the amazing parcel Carmen sent me from Almeria. I was the luckiest lady in that swap, hands down! ♥

Bucolic Christmas still-life with happy elves, deers, wood buttons and greens

But I haven't shared what I made for Claudia yet. I confess working against the clock for someone I didn't know, knowing that I couldn't be up to the other crafters who chose sewing nor be as fast as them, was very stressful. Fortunately, after too many problems, everything turned out right and I managed to send my parcel just before deadline.

Still-life. Scarce materials available

Since I didn't have time to knit something "good enough" like a shawl, I decided to stitch a pincushion, which always is a good gift for a sewing lady. We didn't have any info about our partners either and I didn't know what she would like or dislike. I also wanted to include a scissors fob but, as you will soon find out, I ran out of time.

Starting to stitch

Pattern chosen was Sparkly Christmas Biscornu by Faby Reilly. Not only I liked it a lot (I would gladly stitch it again if I had a good material and no pressure), but also the main motif looked Spanish enough for our traditions as it didn't include deers, ginger houses, Santas and such foreign symbols. There is always a poinsettia at home for Christmas. ;-)

Tracing and unstitching

This project became a mess at the very beginning. There weren't any golden floss or beads at the haberdashery so I started working with the colours I had available at home to buy time. My order took them one week for the floss and three weeks for the beads. And deadline was just around the corner. Guess who has changed haberdasheries since then?

I was such in a hurry and so stressed that I didn't notice I had made a mistake counting stitches and had misplaced some pieces. When I started backstitching around the leaves and petals linking them, I found my stitches didn't match the chart. I had to bitterly unstitch and start anew.

Handed to you

In the end, I received my order and could add the final touches to the embroidery. It was time to join both squares and give the pincushion a biscornu shape. To my astonishment, the Aida fabric I have been using all my life started unravelling! Maybe I cut the edges too short or maybe I was pulling the thread too tight, but after several weeks working against the clock (and the haberdashery staff) my work was unravelling on my hands. Unbelievable.

I filled the pincusion and secured the seams as much as I could, closing gaps and reinforcing the stitches. I felt bad for my swap partner, who was going to receive a defective biscornu, and for my self-esteem, which had to stoop and deliver a piece that I would have gladly remade if I had had time.

Lesson learnt: use linen from now on.

The parcel also included some Christmas related notions like an Advent Calendar pannel, buttons, scissors, ribbon and a postcard, everything placed in a sackcloth bag. I hope she liked it despite everything!

Sunset reverie

Christmas Biscornu
Pattern: Sparkly Christmas Biscornu by Faby Reilly.
Fabric: 18 count Aida.
Thread: Anchor Mouliné
  • 1 - white
  • 268 - dark green
  • 300 - golden lamé
  • no label - red; dark red; gold yellow
DMC
  • 954 - light green
  • 3848 - teal
Size: 10 x 10 x 3 cm.
Others: small golden beads and two big red beads for the centre.

Running away from this unpleasant turn of events, I have been delaying this post for too long and couldn't muster up the courage to talk about it until today. It is time now to close this chapter and move on. Needless to say, I learnt my lesson and haven't joined any other random swap or set a deadline for any private barter. My overall experience with this Secret Santa swap was really good once I overcame the hurdles, but still working at my slow pace without deadlines and surprises is the best for my sanity —and for a perfect result. ;-)

Hope to see you soon

32 comments

  1. m'has fet riure ... tu i la teva pulcritud ^_^

    besets ♥ ♥ ♥

    ReplyDelete
    Replies
    1. Jajaja! Moltes gràcies, Sonieta! Jo ara també ric, però ho vaig passar fatal...
      Besets ♥

      Delete
  2. que precioso el Biscornu ,me gusta mucho , es verdad que es un poco complicado hacerlo pero el resultado es tan bonito
    gracias por participar
    un beso

    ReplyDelete
    Replies
    1. Muchas gracias, Alex. Me gusta mucho hacer biscornus desde que los descubrí hace años, pero nunca me había resultado tan difícil como este. Espero que el próximo salga mejor.
      Un besote.

      Delete
  3. OMG!!! Intercambio ... yo tengo algo pendiente contigo ... yo tampoco soy de fechas ... me estresan y luego no me sale nada del derecho.
    Por cierto, si la tela Aida tiene esa peculiaridad se descuartiza en las manos, como no hayas dejado suficiente margen para coser ... yo también lo he sufrido y me ha dado mucha rabia.
    El alfiletero es espectacular, con esa forma tan bonita y pecualiar ... veo que lo has salvado muy bien, los detallitos del dorado y las perlas de dan un toque precioso.
    Un beso!!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Intercanvi, intercanvi! Jo ara estic lliure com els pardalets, el problema és que tenim l'estiu de cara i no podré teixir per uns quants mesos del calor que fa. Però podem anar parlant-lo i decidint, no? ;-) No sabia això de l'Aida, mai m'havia passat fins ara. M'alegre de conèixer algú que haja patit igual i m'entenga (encara que estiga molt lleig dir-ho). Moltes gràcies per les teues paraules tan boniques, Palmi! ♥
      Besets.

      Delete
    2. JAJAJA!!! Jo quan vulguis però millor de cara al fred, que jo també treballo millor i amb la calor no puc ni pensar amb claretat.
      Un petonas!!!!

      Delete
    3. Sense pressió! Quan pugam/vullgam i en pasar l'estiu. ;-)

      Delete
  4. Despite the issues that you had with your project, I think your pincushion is divine and I honestly believe your partner was / is truly smitten with it!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Thank you, dear Maya! The designer recommends linen and that is what I will choose next time I want to embroider a pincushion to avoid nasty surprises. Thankfully I managed to finish and deliver it within time! :-)
      Have a nice week!

      Delete
  5. Beautiful !!!!!!!!!!!!!!!
    Anna

    ReplyDelete
  6. Madre mía, Nuria, yo jamás utilizaría ese acerico para clavarle las agujas, me parece precioso como adorno del árbol de Navidad o en una vitrina.
    Es terrible hacer algo bajo presión y en tu caso, bajo varias presiones a la vez: el tiempo, el deshilachado de la tela, la mercería inepta y por supuesto, la presión de si gustará el regalo. Sabia decisión la tuya de no volver a participar.
    Me he reído mucho con tus comentarios de pie de foto...."ensoñación al atardecer"...ja, ja, ja.
    Un besazo

    ReplyDelete
    Replies
    1. Muchas gracias, Gema. Uso los pies de foto para quitarle hierro al asunto, que si no todo son lamentos y no es plan. ;-) Tengo pendiente hacerme un biscornu para mí y la intención es usarlo como acerico en el mundillo, por eso no puede ser de tela de punto de cruz o el relleno se saldría por los agujeros cada vez que sacara un alfiler. Reconozco que trabajar bajo presión no es lo mío, y mucho menos cuando todo se te pone en contra.
      Un besazo.

      Delete
  7. Vaya historia navideña ¡¡cuántos contratiempos!! hay veces que todo se pone en nuestra contra, pero a tu favor hay que destacar la templanza y la paciencia que tuviste y al final lo conseguiste y bien bonito. BESICOS.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ¡Gracias, Pilar! Si no llega a ser por mi cabezonería habría tirado la toalla a las primeras de cambio y hubiera hecho cualquier otra cosa. Menos mal que al final todo salió bien. :-)
      Besicos.

      Delete
  8. Como dice el refrán: Más vale tarde que nunca, así que un año y medio después es un buen momento para publicar jajaja
    Aún después de tantos contratiempos, al final te quedó muy bonito!
    Besos

    ReplyDelete
    Replies
    1. ¡Gracias, Ani! Soy muy fan de ese refrán y lo aplico a menudo, pues suelo dejar muchas cosas para después. ;-) Por suerte esto no es más que un blog y cualquier momento es bueno para publicar.
      Besos.

      Delete
  9. Sabres?, me paso also parecido.
    Quede con sabot amargo en un intercambio.
    Pero que bueno que saliste airada del asunto y se ve maravilloso.
    Hermoso!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Siento que tuvieras esa mala experiencia, Mar. Se le quitan a una las ganas de volver a intentarlo, ¿verdad? Por suerte el tiempo todo lo cura y al final solo nos quedamos con lo bueno.
      Un beso.

      Delete
  10. ¡Madre mía, que nervios! Me he imaginado a mí en tu situación y creo que me habría dado un "paparajote". En cualquier caso, creo que eres muy perfeccionista y exigente (estoy empezando a creer que eso es cosa de los amantes del latín). Estoy segura que a Claudia le encantó.
    Un beso.

    ReplyDelete
    Replies
    1. No sé cómo no me quedé calva con todo aquel estrés, todavía me estremezco al recordarlo. Puede que tengas razón y los latinistas seamos demasiado exigentes, no lo había pensado. Quizá precisamente por eso nos dedicamos al latín. ;-) Gracias por aumentar mi vocabulario panocho, Ana María. Los paparajotes que conocía eran otros (bastante sabrosos, por cierto). ;-)
      Besos.

      Delete
  11. Te entiendo perfectamente, yo sufro bastante con lo de las fechas tope, pero debo ser masoca porque me apunto hasta a un bombardero y muchas veces hasta pienso que trabajo mejor bajo presión, no sé.

    Yo también participé en uno de esos intercambios secretos, pero ahora a ese tipo de cosas ya no me apunto.

    El alfiletero te quedó precioso y estoy de acuerdo con los comentarios anteriores, ¿clavar ahí las agujas?, mejor usarlo como decoración. A pesar de todos los contratiempos es un trabajo espectacular.

    Bicos

    ReplyDelete
    Replies
    1. ¡Gracias, Leti! He regalado varios alfileteros de este tipo y lo cierto es que nadie lo ha usado para clavar alfileres, a pesar de que algunas me prometieron hacerlo. Yo lo haría sin miramientos, jejeje. Todo tiene su época y su momento, los intercambios secretos han quedado atrás para nosotras. Yo también fui tester una temporada, pero soy demasiado lenta tejiendo para poder cumplir con los plazos, así que tuve que dejarlo.
      Besos.

      Delete
  12. Toda una faena... yo también estoy dejando la tela Aida, pero no se como bordar en lino, porque no veo como montar las cruces, he visto que planchan encima una planilla de puntitos, así que me gustaría ver tu incursión en esta área y si que no hay como dar vuelta de pagina, pero la experiencia queda en el recuerdo como algo simpático y este hermoso Biscornu para las labores navideñas
    Saludos!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Eli, por lo que tengo entendido en el lino tienes que contar los hilos manualmente e insertar la aguja donde corresponde sin más ayuda. Al menos, así lo hacía mi madre. Tengo que investigar esa plantilla de puntitos, todo lo que facilite la labor es bienvenido, ¿verdad?
      Un abrazo.

      Delete
  13. I say better late than never. :) We all love to see your makes regardless, and of course they beautiful!

    I wanted to thank you for stopping by and commenting on my recent post Your thoughts are always welcome. Blogger no longer sends emails to me so I could not reply by email.

    It's an oven in the air outside so we are counting the days to autumn as we tend our small garden.
    Have a great weekend!
    Toni

    ReplyDelete
    Replies
    1. I am glad to hear from you again, Toni! Missed your posts and comments. :-) The summer arrived here too, it is so hot we can only go outside early in the morning or late in the evening and my plants are always thirsty. Soon I will have to stop knitting and wait for September.
      Hope you have a nice summer!

      Delete
  14. ¡Nunca es tarde si la dicha es buena! Y este precioso biscornu es, si duda, el regalo ideal para una costurera, que habrá estado encantada con él. Entiendo, y lo explicas muy bien el post, el riesgo de comprometerse con presentación de contenidos en fechas tope. Sin embargo, la iniciativa "Back to blogger" (que no conocía) me parece de lo más interesante. Desde hace tiempo vengo comprobando cómo los contenidos en los blogs van menguando poco a poco y los blogs mismos van siendo abandonados. ¡Una iniciativa excelente! Gracias por compartir el patrón y los detalles de este biscornu. Me apetece mucho volver al punto de cruz y regalarme un biscornu a mí misma 😂 🤪 es una tarea que tengo en mi Lista de Pendientes desde hace mucho. Besosss y ¡feliz inicio de semana! 💕 🍃🌸🍃

    ReplyDelete
    Replies
    1. Muchas gracias, Celia. Yo también tengo pendiente hacerme uno, los he regalado todos, pero ahora tengo claro qué tela no debo usar. ;-) La iniciativa "Back to Blogger" es un reto interesante, todos los meses tenemos una oportunidad para crear contenido de acorde a nuestros intereses y un tema común. Surgen muchas entradas diferentes y todas son interesantes. Da pena ver cómo han decaído los blogs (que no dejan de ser diarios), pero yo sigo aquí al pie del cañón. ;-)
      ¡Feliz semana! Besitos.

      Delete
  15. Pero que bien supiste arreglar ese problemilla de última hora, es verdad que hay telas y materiales de toda la vida que ya no son lo que eran. El alfiletero es precioso, da pena usarlo, pero seguro que a tu amiga invisible le encantó. El paquete que tú recibiste tenía cosas muy bonitas, si.
    Yo hace años que no participo en un intercambio, ni en un amig@ invisible, hace unos meses no pude participar en uno que preparó Mar, por los tiempos, no llegaba, y no me quise comprometer.

    Nuria, hoy soy yo la que llego tarde a dejarte unas letrillas, una contractura muscular en las cervicales no me deja tejer como quisiera, ni escribir mucho rato, varios puntos de gatillo hace que se me adormezca el brazo derecho, y ahora que parece que estoy algo mejor estoy aprovechando a escribir un ratito por los blogs. A ver si mañana me pongo yo también al día por mi blog.

    *Besos de colores*

    ReplyDelete
    Replies
    1. ¡Ay, Mari Carmen! Siento mucho oír eso. :-( No tengas prisa por volver al blog o tejer, lo importante es que te cuides y se repongan esas cervicales cuanto antes. En cuanto al tema de los amigos invisibles, es cierto que se hacen y se reciben con mucha ilusión, pero las fechas de entrega me matan. Creo que tardaré un tiempo en apuntarme a otro y me limitaré a los intercambios privados sin presiones de ningún tipo. Gracias por pasarte por aquí a pesar de tus problemillas. ¡Mejórate pronto!
      Un besazo.

      Delete

Gracias por tu comentario y por tu visita. ♥
Thanks for your comment and for stopping by.